Ο Σαίξπηρ είναι ο Κανόνας...

Ενας Δυτικος Κανονας
Διαβαζοντας τον, τι μου μενει:

Ο Μποτομ στον Σαιξπηρ είναι ενας θριαμβος μελαγχολιας,
Ο Σαιλοκ ένα σκετο βασανο αμφισημιας και ο σερ Φάλσταφ, πρωτογενης και συνταρακτικος
……..
Συναγωνιζεται την Αλις στην υπερασπιση του βιου του ληστη

Μα Χαλ, δεν είναι κριμα να μοχθεις στην τεχνη οπου εταχθης.………
Ο Δαντης, στο εσχατο αμεταβλητο μεσα μας και ο Σαιξπηρ, στη μεγαλοσυνη του, στη μεταστροφη του εαυτου
……….
Θετει τους ορους και τα ορια της Λογοτεχνιας
…………..
Λεγεται, πως βρισκουμε λεξεις μονο γιαυτα που εχουν απονεκρωθει μεσα στην καρδια μας και επομενως υπαρχει μια περιφρονηση στην πραξη της ομιλιας
………..

Είναι η Καλυβα του Μπαρμπα Θωμα πιο ειλικρινες κειμενο από τη θεια Κωμωδια ή ο Μεσημβρινος της Γουοκερ πιο ειλικρινης από το Ουρανιο Τοξο της Βαρυτητας;
………
Ο Δαντης είναι τοσο ισχυρος, με συνθλιβει
………
και ο Μπορχες επαναφερει τη Βεατρικη στις απαρχες της
……….
Θεσπιζω το δικο μου οραμα αιωνιοτητας
…….
Μικρος μελαχρινος δαιμονας, η Αιμιλια Βιβιανι
……….
Το να γραψεις την Κωμωδια είναι σα να βαζεις πλωρη για αχαρτογραφητες θαλασσες
………….
Μου αρεζαν παντα τα κοσμικα ταξιδια σε τοπους οπου συνωστιζονται οι νεκροι
…….
Le Roman de la Rose
……….
Μπροστα στον Δον Κιχωτη, δεν συνθλιβομαι, ενισχυομαι
……….
Θερβαντικη η επιδραση στον Μπομπι Ντικ και απολυτως φυσικη
……..
Παιρνει τους ανεμομυλους για γιγαντες και το κουκλοθεατρο για πραγματικοτητα
……..
ο Δον Κιχωτης και ο Σαντσο
οι μεγαλυτεροι λογοτεχνικοι χαρακτηρες του Κανονα
Σοφία και Τρέλλα
…………
δεν πεθαινεις επειδη εισαι αρρωστος , αλλα επειδη εισαι ζωντανος
Σε σκοτωνει θαυμασια διχως μαλιστα τη συνδρομη καποιας αρρωστιας
……….
Στον Μολιερο συναντω προσωπα με εμμονες, αλλα όχι καρικατουρες
………..
Ο Μισανθρωπος είναι τρομακτικα ζωντανος, και ο Ταρτουφος ενας τελειος υποκριτης
……….
Ο Αμλετ φλερταρει παθητικα με τον θανατο
Ο Αλσεστ δραπετευει στην απολυτη μοναξια
………….
Σαιξπηρικος ο Σατανας του Μιλτον
…………….
Ο Εωσφορος, αγγελος της αυγης και γιος της πρωιας , ηγετης των αστεριων που θα κατακρημνιστούν
…………
Δεσποτικος ο λογος του Οθελλου

Αφηστε τα αστραφτερα σας ξιφη μην τα σκουριασει η δροσια..
……….
Ο δυστυχος ο Σατανας μονο να προσβαλλει μπορει τον θεο
Όχι να τον καταστρεψει
……………..
Ελιοτ Μπεκετ και Τζονσον
……….
Να εισαι απολυτος στον Θανατο
…….
Ο Αχιλλεας, ο καλυτερος των Ελληνων, είναι ένα παιδι
Τα αισθηματα, η διανοια, οι αισθησεις του, δεν ενοποιούνται
……….
Με εκπλησσει ο Μεφιστοφελης, στο τελος του εργου, να μάχεται εναντια στις πλημμυριδες των ροδων, που τον εμποδιζουν να αρπαξει την ψυχη που του εταξε ο Φαουστ
…………
Δυστυχε παλιοδιαολε, λεμε μεσα μας
………
η Αγρυπνια του Φινεγκαν μεγας λογοτεχνικος λευκος ελεφαντας οσο και ο Φαουστ, εχει πολύ χιουμορ όταν μαθεις να το διαβαζεις
………………..
Ξεδιαντροπες Σφιγγες, Αναισχυντοι Γυπες και Τελειοτεροι Αγγελοι
………….
Κι ο Ανθρωπος πιο παρατολμος απ όλα
……….
Να κινεισαι όπως και η θαλασσα
Να δεχεσαι τη ζωη χωρις τον ατομικο θανατο που βαραινει τους ανθρωπους
………..
όταν η μαγεια της αγαπης τελειωσει, βαλτε τους ναυτες πισω στη γη
……………..
Μοντεβερντι, Μπαχ, Στραβινσκι
………
Τα μεσανυχτα είναι η στιγμη της επιφανειας
………..
και η πανουργια του Γκορκι για τον Τολστοι
……….
Η αγαπη και η πιστη απαιτουν τολμη
……….
Το εμβλημα του Χατζη Μουρατ, ένα ολανθιστο κατακοκκινο γαιδουραγκαθο, αυτό που λεμε ταταρο
……………
φανταστικα τα ταξιδια στη χωρα των Τρολ
……………
Ιψεν
Ανθρωπε να εισαι αληθινος στον εαυτο σου
…………
Δαιμονα, να αρκεστεις στον εαυτο σου
…………..
Οι πιο αληθινοι παραδεισοι είναι εκεινοι που εχουμε χασει
………………………………
………………