Λένε πως
Οι ιστοριες που μας αποκοιμιζουν είναι αυτές που μας κρατουν ξυπνιους
Λενε, στην πλατωνικη φιλοσοφια, πως
Η Ατλαντίδα του Τιμαιου και του Κριτια, υπήρξε μια θαλασσοκράτειρα
Είλκε την καταγωγη της από τους ερωτες του Ποσειδώνος και της νυμφης Κλειτους
Που με τη σειρα της χαρισε στον βασιλια 5 ζευγη διδυμων που θα γινονταν οι πρωτοι 10 βασιλεις της
Από αυτό το νησι μπορουσε καποιος να περασει στα αλλα νησια και από εκεινα , στην απεναντι ηπειρο που ηταν γυρω από εκεινον τον πραγματικο ωκεανο(ΟΛΚΟΣ Πιερ Βινταλ Νακε ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ)
Η Ατλαντιδα βεβαια είναι ο κοσμος της ιστοριας όπως φαινομενικα την εννοει ο Πλάτων , δηλαδη ο κόσμος της συγχρονης ετερότητας.
Η περιγραφη της διαγράφεται στον Τίμαιο και σκιαγραφείται στον Κριτία.
Κάθε ιστορια όμως για τον Πλατωνα εμπεριεχει το ψεμα
Και στην Ατλαντιδα για παραδειγμα η ετερότητα αναπτυσσεται τουλαχιστον ελευθερα
………………….
Η μονή των Ακοιμήτων βρισκεται στην Κωνσταντινουπολη
Εκει, περα, Αυτοι που αγρυπνουν με προσευχη μερα και νυχτα προς τον θεο
…………………………………
Και παραπανω βορεια Γκρηνουιτς
Εκει στης Νεσση τα νερα , στην Σκωτιας τα μερη
Ακουγεται ποιηση γης
Σε ομιχλωδες τοπιο
Η ποιηση αλλωστε ενας δρακοντας είναι
Λενε οι θρυλοι , Ενας νεαρος αντρας μαθητευσε κοντα σε δασκαλο
Να μαθει μια τεχνη
Πώς να τεμαχιζεις έναν δρακοντα
Και σαν την εμαθε
Απορια γεννηθηκε μεγαλη
Μα που θα βρω έναν; Κολπα παγιδες τεχνασματα ολοι θα προσπαθουν
Για να τον πιασουν
Επειδη υπαρχουν πολλοι τροποι να πιάσεις έναν δρακοντα
«Όταν οι άνεμοι της αλλαγής φυσούν, κάποιοι άνθρωποι σηκώνουν φράχτες ψηλούς για να προφυλαχτούν. Κάποιοι άλλοι στήνουν ανεμόμυλους, για να εισπράττουν την ενέργεια τους»
Εκει πιο κατω, στη γη κοντα, φτανεις στη θαλασσα
Παιρνεις τη νοητη γραμμη του οριζοντα στον 41ο παραλληλο, περνας τις συσταδες των μωβ κοραλλιων, και ψαχνεις να βρεις το Αλογο της θαλασσας
Πχ τα Θαλασσινα Αλογα
Γκριζα , λευκα και ουρανου γαλαζιο το χρωμα τους
Εχεις δει;
Είναι σπανιο
Εμφανιζονται για ένα χρυσο μηλο
Ενώ οι γοργονες για τον Αλεξανδρο
Τον μεγα Βασιλέα
…………………………..
Οι ιστοριες που μας αποκοιμιζουν είναι αυτές που μας κρατουν ξυπνιους
Λενε, στην πλατωνικη φιλοσοφια, πως
Η Ατλαντίδα του Τιμαιου και του Κριτια, υπήρξε μια θαλασσοκράτειρα
Είλκε την καταγωγη της από τους ερωτες του Ποσειδώνος και της νυμφης Κλειτους
Που με τη σειρα της χαρισε στον βασιλια 5 ζευγη διδυμων που θα γινονταν οι πρωτοι 10 βασιλεις της
Από αυτό το νησι μπορουσε καποιος να περασει στα αλλα νησια και από εκεινα , στην απεναντι ηπειρο που ηταν γυρω από εκεινον τον πραγματικο ωκεανο(ΟΛΚΟΣ Πιερ Βινταλ Νακε ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ)
Η Ατλαντιδα βεβαια είναι ο κοσμος της ιστοριας όπως φαινομενικα την εννοει ο Πλάτων , δηλαδη ο κόσμος της συγχρονης ετερότητας.
Η περιγραφη της διαγράφεται στον Τίμαιο και σκιαγραφείται στον Κριτία.
Κάθε ιστορια όμως για τον Πλατωνα εμπεριεχει το ψεμα
Και στην Ατλαντιδα για παραδειγμα η ετερότητα αναπτυσσεται τουλαχιστον ελευθερα
………………….
Η μονή των Ακοιμήτων βρισκεται στην Κωνσταντινουπολη
Εκει, περα, Αυτοι που αγρυπνουν με προσευχη μερα και νυχτα προς τον θεο
…………………………………
Και παραπανω βορεια Γκρηνουιτς
Εκει στης Νεσση τα νερα , στην Σκωτιας τα μερη
Ακουγεται ποιηση γης
Σε ομιχλωδες τοπιο
Η ποιηση αλλωστε ενας δρακοντας είναι
Λενε οι θρυλοι , Ενας νεαρος αντρας μαθητευσε κοντα σε δασκαλο
Να μαθει μια τεχνη
Πώς να τεμαχιζεις έναν δρακοντα
Και σαν την εμαθε
Απορια γεννηθηκε μεγαλη
Μα που θα βρω έναν; Κολπα παγιδες τεχνασματα ολοι θα προσπαθουν
Για να τον πιασουν
Επειδη υπαρχουν πολλοι τροποι να πιάσεις έναν δρακοντα
«Όταν οι άνεμοι της αλλαγής φυσούν, κάποιοι άνθρωποι σηκώνουν φράχτες ψηλούς για να προφυλαχτούν. Κάποιοι άλλοι στήνουν ανεμόμυλους, για να εισπράττουν την ενέργεια τους»
Εκει πιο κατω, στη γη κοντα, φτανεις στη θαλασσα
Παιρνεις τη νοητη γραμμη του οριζοντα στον 41ο παραλληλο, περνας τις συσταδες των μωβ κοραλλιων, και ψαχνεις να βρεις το Αλογο της θαλασσας
Πχ τα Θαλασσινα Αλογα
Γκριζα , λευκα και ουρανου γαλαζιο το χρωμα τους
Εχεις δει;
Είναι σπανιο
Εμφανιζονται για ένα χρυσο μηλο
Ενώ οι γοργονες για τον Αλεξανδρο
Τον μεγα Βασιλέα
…………………………..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου